Pieter D., (49) ging, soort van, ten onder in vrouwengezin. Hij vergat zijn autonomie vast te pakken, en dat was uiteindelijk een van de oorzaken van de verwijdering met zijn vrouw. Inmiddels heeft hij geleerd de controle – met name in zijn privéleven – los te laten. Letterlijk: door de Strava uit te zetten tijden lange fietstochten en het verdwalen voor lief te nemen. Nu gaat het beter, mede dankzij de mooie mannengroep waar hij af probeert te komen van wat hem in de weg zit – denk aan jaloezie, woede, controle. Dat gaat zo goed, dat Pieter nu in training is om therapeut te worden en mannen gericht te kunnen helpen. Zijn ouders leven nog, en Pieter is aardig met ze in het reine. Wel vindt hij dat zijn vader er, emotioneel, meer voor hem had kunnen zijn.
Aan het eind leest Pieter D. (volgende keer een andere Pieter) een brief voor aan zijn vader.
Man O Man 
Geef een reactie