Tony Robbins is een enge man. Of zegt dat meer iets over mij?

Op Netflix is ‘I am not you Guru’ een grote hit. Daarin zien we hoe de wereldberoemde (en wellicht stinkendrijke) levenscoach Tony Robbins in Boca Raton, Florida 4500 Tony Robbins-fans betovert. 6 dagen lang, voor 5995 dollar de de neus, in een zaal met een paar duizend anderen

Date with Destiny heet het, en kennis Charlotte is op de editie 2018, getuige haar Instagram. Daardoor ging ik de documentaire kijken, waarvoor dank! Overigens was wijlen mijn vader begin dit decennium al gegrepen door Robbins, getuige de folders en videobanden die ik vond toen ik z’n huis leegruimde.

Tony is allereerst een hele grote man met een gebroken stem en spierwitte tanden die heel raar met z’n handen klapt – de palmen tegen elkaar. Op Date with Destiny plukt hij – goed voorbereid door z’n team, dat laten ze ook eerlijk zien – dolende zielen uit het publiek die hij vervolgens van katoen geeft.

Zo is er een meisje van 20 met een eetstoornis. Tony’s tweede vraag is: naar wiens liefde streefde je het meest? Je vader of je moeder? Bam! Daar gaat ze al, half twijfelend richting de eerste tranen. Binnen drie minuten weten we dat vader een drugsverslaafde is of was, die genoeg van z’n dochter hield, maar minstens net zo veel van de dope. Binnen 10 minuten – na het applaus, de hugs en de andere tranen – weten we dat ze haar vader heeft gebeld en dat dat zijn beste gesprek in jaren was. Een andere vrouw moet het live uitmaken met haar vriend. Onder luid gejuich.

Gelooft u het? Ik wel. Ik vind Tony best eng in al z’n energie en met al die (beroemde) volgers , maar de methode die hij gebruikt, is in de basis niets anders dan mij nu wordt voorgedaan in de opleiding die ik volg. Je hebt nú een probleem, een dingetje voor je liggen? Hoe klein of groot ook? Mooi. Draai je om, want we gaan eerst naar je familie kijken. Het kan namelijk niet anders dan dat daar nog iets ligt: een behoefte, een schuldgevoel, een last, een opdracht: hoe je het ook noemt. Altijd. En de kans dat dat in je bewuste zit: vrij klein. Dit is de kern wat we systemisch werken noemen: we zijn allemaal onderdeel van het systeem van ons gezin van herkomst.

Daarnaast is bij Tony, en mijn cursus, niets ‘fout’. Alles heeft een reden en alles heeft twee zijdes. Zonder die junk van een vader had z’n dochter nu geen doorbraak gehad. Liefde is er altijd, maar het komt er soms zo rottig uit. Om het in de essentie van de Transactionele Analyse (TA)  te duiden: “jij bent ok, ik ben ok.”  Al was je een klootzak. Die insteek maakt vergeving en heling mogelijk, luidt de theorie – die Robbins in de praktijk probeert te brengen.

Naast systemisch werk en TA leren wij communicatie ook te bezien en vooral beïnvloeden met de methodiek van het neurolinguïstisch programmeren (NLP).  Heel simpel: het bestuderen van succesvolle mensen, hun methodiek er uit vissen en die combineren met methodieken van andere succesvollen. De belangrijkste methode, in ernstige versimpeling: haal je letterlijk voor de geest waar je wil zijn (B), ga daar in gedachten staan en voel hoe dat is, met al je zintuigen. Ogen dicht dus. En ga dan op de plek staan waar je feitelijk bent en ervaar dat (A). En maak dan inzichtelijk wat er tussen A en B staat.

Ik bezie Tony daar in Boca Raton en weet dat ik daar niet wil zijn, in geen enkele hoedanigheid. Mijn vrouw heeft gelijk dat het een doodenge bedoening is (zie alleen al de videostill hieronder).  Maar het lijkt me enorm spannend om over een jaar of drie zo – maar dan niet zo snel en niet met een zaal vol –  met anderen te kunnen communiceren: eerst van hoofd tot hoofd, en dan van hart tot hart. En dan weer loslaten en het z’n ding laten doen. Dat doet Tony wel. Vrij letterlijk. Kijk maar eens.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: