Wat mannen denken en doen
‘It’s a Wonderful Life’, uit 1946, is de grootse kerstklassieker. Toch keek ik ‘m nooit eerder, en na het overlijden van mijn broertje David in 2015 durfde ik al helemaal niet. Het plot van de film – spoiler alert – behelst onder meer het voorkomen van zelfdoding en ik zag er de lol niet van... Lees verder →
Met dank aan Yourtango, een online magazine over relaties. Zij verzamelden citaten die iets zeggen over, of eigenlijk tegen ' toxic masculinity', m.a.w. het idee dat er maar een soort man zou bestaan (hard, stoer, zwijgzaam). Ik koos er 14 van hun 25, maar kijk vooral zelf. De laatste is niet van hen, maar uit... Lees verder →
Inderdaad: nooit wilde ik slachtoffer zijn. Nooit de zwakke. Nooit de hulpvrager. Niet klagen. Ik niet.
Lange tijd dacht ik dat mannen grappiger waren, want om vrouwen moest ik zelden hard lachen. Totdat Twitter in 2008 doorbrak. Sindsdien weet ikdat er onbedaarlijk veel grappige vrouwen zijn; ad rem, eerlijk, onbeschaamd, onbevreesd en soms lomp. De vrouwen die ik volg scheiden dagelijks onbeschaamde, hilarische of pijnlijk geestige tweets uit. Wat blijkt? Een... Lees verder →
Luke Ambler is een beetje zoals ik, Nathan. Maar dan iets effectiever. Ook zijn broertje, Andy, stapte niet lang geleden uit het leven. Onverwachts, zijn geliefden in verbijstering achterlatend. En ook Luke liet het er niet bij zitten. Elke maandagavond, 19.00 lokale tijd, bezoeken 1200 Engelse mannen een van de 18 Andy's Man Clubs. Om... Lees verder →
Begin september 2017 verscheen van Nathan Vos het boek Man O Man. Onze beste documentairemaker, Frans Bromet en zijn dochter Silvia maakten de boektrailer. Delen hiervan kwamen later terug in de documentaire Man in de Knoop.
je op een borrel zegt 'Hé, ik loop even verder', dan dat je over m'n schouders aan het kijken bent als ik tegen je praatje een minuutje of wat stil bent nadenkt voordat je ergens iets van vindt. je een compliment van me kan accepterenwe elkaar aankijken als we emotioneel zijnje een paar keer dag... Lees verder →
Aleid heette ze, en daarna heette ze Charlotte, en daarna Maaike, maar dat werd al best serieus. De eerste vriendinnetjes van mijn maat Egon.* Hij was, en is, een vrolijke en slimme vrijbuiter die z’n eigen plan trekt, altijd. Zij waren opgewekte meisjes, destijds zo tussen de 16 en 26, die een paar leuke jaren... Lees verder →
Het zou al veel helpen als je eens accepteerden dat je leven 1. van zichzelf zinloos is, voor iedereen. Je mag er betekenis aan geven en dat is een dankbare taak. Want het bijproduct van die betekenisgeving is geluk 2. je geen enkele uitkomst garandeert, op het einde na. Dus je kunt nu al beginnen... Lees verder →
Naar buiten, net iets verder gaan, het gevaar opzoeken. Die onrust, dat ongeduld. Ik wil iets, maar wat? Het doel van de man, denk ik, wordt van nature voortgestuwd door onze universele mannelijke drift. Tienduizenden thrillseekers (ontdekkingsreizigers, bergbeklimmers, krijgers, sporters, succes-ondernemers enzovoort) bewijzen en bewezen dat al, maar het zit ook heus wel in jou... Lees verder →
Man O Man 