Persoonlijk vind ik het om te huilen, en begrijp ik het eigenlijk helemaal niet, dat dit jongetje niet mag huilen nadat-ie is geprikt. Ook niet van de verpleegster. Sterker nog: zijn vader verzoekt hem, meermaals, ‘I’m a man!’ uit te roepen. Goed bedoeld, ik weet het Door zijn tranen heen, beantwoordt het jochie aan het verzoek. Wat vinden jullie? Willen we dit?
Ik zag het dankzij een artikel in de New York Times: Teaching Men to Be Emotionally Honest
‘The home video was right on point, illustrating the takeaway for the course: how boys are taught, sometimes with the best of intentions, to mutate their emotional suffering into anger. More immediately, it captured, in profound concision, the earliest stirrings of a male identity at war with itself.’
Man O Man 
Geef een reactie