Wat mannen denken en doen
Een geenmoederweekend. Zo denk je iets van mannen te weten, zo pieker je je suf over wat met die kennis te doen, en zo helpt een kennis je onbedoeld aan een oplossing. Een professor en museumdirecteur had m'n boek gelezen en nodigde me uit voor een kop koffie. Hij vertelde zijdelings dat hij al een... Lees verder →
Ken je dat, dat je je zoon waarschuwt waar-ie spijt van gaat krijgen? Van kattenkwaad tot liegen, tot drank en drugs en meisjes verdrietig maken? Prima hoor, het is je ouderlijke plicht, dat doe je met de beste wil en het heeft zeker z'n nut. Maar vertel je je zoon ook waar hij zeker geen... Lees verder →
Skip alle opvoedingsboeken, psychologie en andere non-fictie als je je zoon echt wilt begrijpen. Veel beter: literatuur. Een goede roman vertelt niet alleen een verhaal, maar laat je ook nadenken over wat je zelf belangrijk vindt, hoe je in elkaar zit, laat je fantaseren en associëren en ook: het maakt je invoelend voor de strijd... Lees verder →
“Nee, lekker bezig jongen.” Verbijsterd kijkt hij me aan. Verdrietig, vooral. Boos. Ik heb het weer gedaan. Onveiligheid gezaaid, door mijn boosheid – eigenlijk was het niet meer dan ergernis - te verpakken in sarcasme. We hadden nog zo afgesproken dat ik dat niet meer zou doen. Maar het zit zó diep. Heel lang dacht... Lees verder →
