Niveau 1 Een serie begeleidingsgesprekken, waarin jij en ik de betekenisvolle vraag die jij hebt, als uitgangspunt nemen om je hulpbronnen te identificeren en te leren gebruiken. Ik ga daarbij niet graven in wat er mis is met je, maar vooral kijken in wat voor systeem jij beweegt. Daarbij zoomen we uit, naar bijvoorbeeld je... Lees verder →
Op haar 20ste ging het met Kim (47) zo slecht dat zij besloot uit het leven te stappen. Omdat maandag de Wereld Suïcide Preventie Week begint, wil ze vertellen hoe het zover kwam – en hoe het verder ging.
Nathan Vos, schrijver en coach, reflecteert op zijn rol als de 'droomman', die altijd oplossingen biedt. Door zijn ervaringen, waaronder het verlies van zijn broer, leert hij dat deze neiging tot 'redden' voortkomt uit culturele verwachtingen van mannen. Hij ontdekt dat echte verbinding in relaties vereist dat men er gewoon voor elkaar is, zonder de drang om problemen op te lossen. Vos stelt dat de belangrijkste rol van een partner aanwezig zijn is, en dat het verzorgen van eigen emotionele uitdagingen essentieel is voor een gezonde relatie.
Mannen neigen vaak naar afstand van zorg en nabijheid, wat de kans op diepere relaties en maatschappelijke disbalans vergroot. Mantelzorg is niet alleen een zaak voor vrouwen, maar ook een kans voor mannen om intiemere verbindingen te ervaren. Dit kan leiden tot wederzijds begrip, erkenning van onmacht, en het ontdekken van kwetsbaarheid als een bron van kracht. Het is essentieel dat mannen actief betrokken zijn en elkaar ondersteunen in de zorg. Hierdoor kunnen ze persoonlijke groei ervaren en betere zonen, broers en partners worden. Mantelzorg biedt deze waardevolle uitdagingen en uitnodigingen.
Man Man steunt, na eerder Darkness Into Light, nu het gelijkende initiatief Walk Into The Light. 10 september lopen we samen van het donker naar het licht. Lees hier meer Walk into the Light is een landelijk evenement dat jaarlijks plaatsvindt tijdens de Wereld Suïcide Preventie Week in september. In alle vroegte wandelen mensen op... Lees verder →
Deze column verscheen eerder, ingekort, bij De Volkskrant. “Kneecap zo, op One”, wist de kennis met het malle petje. We krabbelden met z’n tienen op, van het stoffige kleedje, richting hoofdpodium. “Maar dan mis je zo wel het begin van Witch, helemaal in The Secret”, waarschuwde kennis van petje. Die daarmee een valide punt maakte,... Lees verder →
Dit artikel verscheen eerder, ingekort, in de Volkskrant We hebben geleerd om te werken. Om te presteren. Om te groeien. We hebben geleerd om onszelf te bewijzen, op school, op het werk, in het leven. Maar ik vind het tijd om iets anders centraal te stellen. Iets wat we niet zijn kwijtgeraakt, maar wat we... Lees verder →
Het artikel bespreekt de thematiek van vader-zoonrelaties, zoals weergegeven in de film Drie Dagen Vis. Vader Gerrie en zoon Dick zoeken naar verbinding, waarbij emotionele veerkracht en herkenning centraal staan. Het voorbeeld van de film en andere fictie illustreert dat het verlangen naar goedkeuring van vaders door volwassen zonen blijft bestaan, en herkansen mogelijk is.
Deze column reflecteert op de onvoorspelbaarheid van woede en de uitdaging om persoonlijke grenzen te stellen. De schrijver koppelt het aan ervaringen uit zijn jeugd en het huidige leven, waarbij het moeilijk blijft om zowel ‘ja’ als ‘nee’ te zeggen. Woede wordt gezien als een kracht, maar zonder zelfreflectie kan het destructief zijn. Het belang van psychologische veiligheid op de werkvloer wordt benadrukt, evenals het verschil tussen functionele en destructieve uitingen van woede in creatieve omgevingen.
Opstandingskerk, Monnickendam, 24 mei, ongeveer kwart over een. De alten en de sopranen, de vrouwen, schuiven opzij voor de tenoren en de bassen. Dus ook voor mij, als ik me met zeven mannen zet tot een onbekend juweeltje van John Lennon. Het is de eerste keer dat we het driestemmige ‘Yes It Is’ uitvoeren, en dirigent Veronique maant ons vriendelijk om meer expressie te tonen.
Man O Man 