TedX Fryslan: prima

Gisteren, 4 oktober, 2018, mocht ik een TedxTalk houden in Leeuwarden, met als titel ‘How to keep fantastic men alive’. Die is over een week of twee op hun site terug te kijken. Wat ik wilde vertellen is dat

  • het feit dat veel mannen niet met hun gevoelens kunnen dealen grote problemen kan veroorzaken, met als tragische uitschieter: suïcide
  • we mannen daar op een mannelijke manier mee kunnen helpen
  • een begin daarvan alvast is om mannen betere vragen te stellen
  • betere vragen simpele, pure, rationele vragen zijn, over concepten waar mannen mee bezig zijn
  • mannen het namelijk enorm leuk vinden om uit te leggen, het te weten
  • voorbeelden van die vragen zijn (in het Engels): What is a father? What is freedom? What is lovemaking? What is a conversation? What is a boyhood? What roles do you have in life? Which memory do you cherish? Which memory still haunts you? What brings tears to your eyes? Do you think you are good enough?

 

Natuurlijk was ik nerveus, maar ik had m’n talk er redelijk ingestampt, om er vervolgens nog wat ballast en ruis uit te verwijderen. Mede met dank aan buurman en vriend, maar zeker ook spelcoach/regisseur Hidde Simons, die me net even wat scherper stelde. En nog wat strenge strepen van mijn uitgever Elik en fronsende blikken van echtgenote Martine de Vente.

Bij de repetitie ging het goed, en kreeg ik feedback dat ik enorm direct contact maakte met iedereen in de zaal. Welnu, dat leek me ook wel een vereiste met zo’n shitty onderwerp. Mooi dus.

Op de dag zelf, gister, gierde het door het TedXgebouw van de energie en heb ik me daar enerzijds aan gelaafd en anderzijds m’n rust gezocht. Nog een keertje repeteren. Om 12.38 was het uur U, maar bleek ik toch nog een kwartier te verbijten te hebben. En dat was prima: ik heb 15 minuten rondjes gelopen op het podium, achter het gordijn. Even aarden, even voelen. En toen, zwiep, het podium op.

18 minuten later had ik m’n praatje gedaan. En goed ook, denk ik zelf. Al is het maar omdat ik in de lunchpauze erna bijna onder de voet werd gelopen door Tedx-gasten die even wat aardigs zeiden en/of een aai over de bol wilden. Meest gehoorde reactie: ‘je hebt me geraakt en aan het denken gezet’. Mooi.

Eind van de middag volgde nog een workshop, met als titel. ‘Mentalk. But this time about feelings’.  Leuk, een beetje spelen met brainstorm-methodes, kaartjes en natuurlijk vooral de spontane inzichten van de deelnemers. Ik heb ze in dank aanvaard en ga kijken of en hoe de inzichten zich kunnen manifesteren in een vruchtbaar vervolg. Met dank aan Friso Visser van Brain Fuel.

 

Zo. En nu weer Zin vooruit helpen, boodschappen doen en de schilder ontvangen.

 

Plaats een reactie

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑